Modelowanie matematyczne coraz powszechniej jest stosowane do badania zjawisk fizycznych. Posługując się aparatem matematycznym, można zbadać właściwości obiektu, które trudno byłoby zbadać empirycznie lub przez predykcję zachowania się np. konstrukcji pod wypływem czynnika zewnętrznego. W pracy Modele lepkosprężyste ośrodka porowatego i przykłady ich zastosowań w geoinżynierii podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest w istocie model matematyczny będący podstawą wszelkich rozwiązań praktycznych w geoinżynierii oraz co jest istotne przy tworzeniu modelu matematycznego, by był użyteczny i miał uzasadnienie fizyczne.
W prezentowanej monografii przedstawiono wyniki badań autorki dotyczących modelu ośrodka wielofazowego przy założeniu, że ciało stałe posiada połączone hydraulicznie pory lub mikroszczeliny, które pozwalają na przepływ filtracyjny cieczy i gazu. Opisano w niej związki fizyczne umożliwiające określenie oddziaływań przepływu filtracyjnego na odkształcenia ośrodka dwufazowego złożonego z lepkosprężystego szkieletu oraz słabo ściśliwej cieczy. Punktem wyjścia niniejszej rozprawy są równania modelu Biota wyprowadzone z podstawowych praw termodynamiki procesów nieodwracalnych i opisujących proces pełzania gruntów i skał.
Istotną zaletą pracy jest przedstawienie możliwości praktycznego zastosowania omawianego modelu Biota ze szkieletem reologicznym Kelvina–Voigta. Wsród licznych przykładów opisano między innymi przebieg termokonsolidacji składowiska Żelazny Most pod działaniem jego ciężaru własnego w zależności od temperatury otoczenia, a także przedstawiono analizę zmian odkształceń nawierzchni drogi. Zaprezentowane rozwiązania mogą być z powodzeniem zastosowane do innych zagadnień inżynierskich związanych z tematyką odkształceń materiału porowatego.
Format: 170 × 240 mm • Rok wydania: 2020
ISBN 978-83-7493-121-2